- بررسی اثر 12 هفته تمرین تداومی با شدت Fatmax و آستانه بیهوازی و تناوبی شدید بر ظرفیت چربیسوزی بیماران پیش دیابتی (پذیرش از مجله علمی-پژوهشی فیزیولوژی ورزشی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی تهران)
- High-Intensity Interval versus Continuous Endurance Training: Preventive Effects on Hormonal Changes and physiological adaptations in Prediabetes Patients, Accepted in The Journal of Strength & Conditioning Research
جلسه دفاع از رساله سید صالح صفری موسوی برگزار شد.
23 09 2018
کد خبر : 4016653
تعداد بازدید : 283
جلسه دفاع از رساله سید صالح صفری موسوی با عنوان « بررسی اثر 12 هفته تمرین تداومی با شدت Fatmax و آستانه بی هوازی و تمرین تناوبی شدید بر مقاومت به انسولین، تحمل گلوکز، غلظت پرپتین و ایریزین بیماران پیش دیابت» روز دوشنبه مورخ 12/6/۹۷ در سالن سمینار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی با حضور اساتید و دانشجویان برگزار شد. این رساله با راهنمایی دکتر حمید محبی و توسط داوران، دکتر سید محمد مرندی (داور خارجی)، دکتر فرهاد رحمانی نیا و دکتر ارسلان دمیرچی (داوران داخلی) مورد ارزیابی قرار گرفت . نماینده تحصیلات تکمیلی جلسه نیز دکتر حمید اراضی بودند. رساله مذکور با هدف بررسی اثر 12 هفته تمرین تداومی با شدت Fatmax و آستانه بی هوازی و تمرین تناوبی شدید بر مقاومت به انسولین، تحمل گلوکز، غلظت پرپتین و ایریزین بیماران پیش دیابت انجام شده بود. نتایج تحلیل دادهها نشان داد پس از 12 هفته برنامه تمرینی، سطح گلوکز خون به طور معنی داری (05/0 >p) در گروه تمرین تناوبی (HIT) نسبت به گروه تداومی با شدت بالا (IAT) پایین تر بود. میزان شاخص مقاومت به انسولین پس از تمرین ورزشی در گروه تمرین تداومی با شدت پایین (FAT)، IAT و HIT به ترتیب 35%، 28% و 37% بهبود پیدا کرد. به طور کلی نتایج نشان داد که فارغ از نوع و شدت فعالیت ورزشی، 12 هفته تمرین ورزشی مختلف با شدت های ورزشی متفاوت سبب کاهش میزان غلظت انسولین و گلوکز خون در افراد پیش دیابتی می شود. همچنین، مشاهده کردیم که شدت و نوع پروتکل تمرینی دو عامل مهم در ایجاد تغییرات در سطوح آیریزین و پرپتین محسوب می شوند. با توجه به این یافته ها، تمرینات تداومی با شدت کم و متوسط یک روش تمرین مناسب برای کسانی است که قادر به انجام ورزشهای با شدت بالاتر نیستند. علاوه بر این، در مقایسه با تمرین تداومی، تمرین تناوبی شدید میتواند در زمانی معادل نصف زمان تمرین تداومی، هزینه انرژی برابر مصرف نماید و اثراتی تقریبا یکسان بر شاخص مقاومت به انسولین داشته باشد. این رساله با درجه عالی مورد پذیرش هیأت داوران قرار گرفت و تا کنون یک مقاله ISI در نشریه The Journal of Strength & Conditioning Research و یک مقاله علمی پژوهشی در نشریه فیزیولوژی ورزش در حال چاپ است. همچنین مقاله استخراج شده از این رساله به عنوان مقاله برتر در بخش سخنرانی در دومین همایش ملی ورزشی و بیماری ها انتخاب گردید.
دسته بندی :
خبرها